-
insan neden vazgeçeri şöyle sordum bir zamanlar kendime.
hayatından vazgeçebilir misin?
yanıt evetti.
peki ya sevdiklerinden?
yanıt hayırdı.
madem sevdiklerimden vazgeçmiyorum o halde hayatımdan neden vazgeçeyim? neden onları üzüntülere boğayım? neden onlarla geçireceğim zamanı azaltayım?
yine kendim için yaşıyordum. ama benliğim için değildi. arada çok büyük bir fark vardı.
başkası için yaşamak mı?
dostum, sen beni hiç anlamamışsın. -
beni ayırdın.
binlerce sebep sayabilirsin.
sonuç?
bana sonuç söyle.
sonuç?
vazgeçmek, kabullenmektir.
benden vazgeçmeni kabul ediyorum. -
benden vazgeçince kendinden vazgeçmiş olmuyorsun. ve bu düşünce seni rahatlatıyor. seni anlıyorum. -
kimileri yavaş yavaş vazgeçer okçu. kimileri hızlı. kimi bir tren rayının altında tüketir son saniyelerini, kimi günde 60 tane sigara içer ve yavaş yavaş öldürür seviyorum dediği bedenini.
kimi sevdiğinden vazgeçerek yapar bunu. ruhunu öldürür okçu, ruhunu. ruhu öldüğü için olsa gerek, kimse öldüremez bir daha onu. ölümsüz olur ama canlı da değildir artık. ölü ve ölümsüz.
bana vazgeçmediğin bir şey söyle. vazgeçmeyeceğin. yanılt beni.
hayır.
hayır.
hayır. sen korkaksın.
bak ben senden asla vazgeçmem.
bu burada dursun. asla.